💡 Herstel als een Kampioen: de relatie tussen een frikandel speciaal en prestatiegedrag

maart 30 2025

In topsport zijn we goed in gas geven. Hard trainen, diep gaan, grenzen verleggen. Maar mentaal herstellen? Dat is vaak een ondergeschoven kindje. Terwijl dát juist is waar de groei plaatsvindt. Niet in de piek van de inspanning, maar in de stilte erna.

Herstel is voor mij geen passief wachten tot je weer energie hebt. Het is een actief proces. Een oefening. Net als krachttraining, maar dan voor je geest en zenuwstelsel.

In deze blog neem ik je mee in drie inzichten die mijn visie op herstel volledig hebben veranderd. En ik hoop dat ze jou ook helpen om met meer rust, diepte en helderheid te herstellen – fysiek én mentaal.

📚 Inhoud

Herstellen is verwerken: leren van wat er is gebeurd
Diepe ontspanning als fundament voor topprestaties
Mentaal herstel: van strijder terug naar mens

🧩 Dit artikel in het kort:

Herstel is een actieve vorm van mentale training
Meditatie helpt bij het verwerken, ontspannen én loslaten
In stilte groeit het vermogen om volledig aanwezig te zijn in sport

1. Herstellen is verwerken

In mijn jongere sportdagen – toen ik nog fanatiek kite-buggiede – leefde ik volledig in de flow van de sport. Alles draaide om voelen, ervaren, proberen. We stonden voor de race met vrienden het parcours te bespreken, de wind te lezen. Geen ingewikkelde plannen, gewoon gáán. En vaak ging het ook gewoon goed.

Later, in de roeisport, ging ik alles proberen te beheersen. Plannen, visualiseren, elk detail onder controle krijgen. Maar dat plan hield geen rekening met mijn stressniveau. Als er iets onverwachts gebeurde – kramp, uit koers – raakte ik de spontaniteit kwijt. Ik zat vast in mijn hoofd.

De grote les kwam pas toen ik begon met mediteren. Meditatie is voor mij een manier van verwerken. Geen actieve analyse, maar een oefening in aanwezig zijn bij wat er opkomt – en het net zo goed weer loslaten. Door stil te zitten, leerde ik de zwakke plekken in mezelf te zien zonder oordeel.

En belangrijker nog: ik leerde weer te racen als een kind. Niet domweg naïef, maar fris. Met een beginnersmind. Volledig in het moment. Want de les, die komt altijd ná de race. In de race zelf wil ik alles geven aan voelen, reageren en volledig aanwezig zijn.

2. Diepe ontspanning maakt diepe inspanning mogelijk

Toen ik in het profvoetbal ging werken als fysiek trainer, werd ik geconfronteerd met iets wat ik nog niet kende: voetbalhumor. Ouwehoeren, sarcasme, eindeloos koffie drinken. Aan de buitenkant leek het soms ongeïnteresseerd. Maar onder de oppervlakte gebeurde er iets essentieels: ontspanning.

In mijn eerste jaar werkte ik met een groep spelers die de dag voor de wedstrijd altijd samen uit eten ging. Jong en oud, ontspannen aan tafel. Ik was er als staflid niet bij, maar je voelde het de volgende dag. In de kleedkamer hing rust. Er werd gelachen, gespeeld, en daarna gestreden als beesten.

We schakelden Feyenoord uit in de play-offs. Spelers maakten grote transfers. En het jaar erop viel alles uit elkaar. De leider was weg. De ontspanning was weg. Het team versplinterde.

Die ervaring leerde me dat ontspanning niet vanzelf komt. En dat herstel geen individuele taak is, maar vaak ontstaat in een collectieve energie van vertrouwen en verbinding.

Meditatie helpt mij – en inmiddels ook veel sporters met wie ik werk – om die diepe ontspanning bewust te trainen. Niet alleen met rust, maar met aandacht. Het zenuwstelsel schakelt terug, de adem verdiept, en het lichaam herstelt. Hoe dieper je kunt ontspannen, hoe dieper je straks weer kunt gaan.

3. Mentaal herstel is schakelen tussen rol en wezen

Wat is dat toch met identiteit? Hoe kan iets wat in wezen vloeibaar, doorzichtig en zelfs tijdelijk is, toch zo vast komen te zitten?

Ik moest denken aan Ireen Wüst. Zij vertelde laatst dat ze na grote wedstrijden in Heerenveen steevast een frikandel speciaal bestelde. Wat een fantastisch beeld. En wat had ik graag in de rij gestaan bij de cafetaria waar zij op dat moment haar frikandel speciaal bestelde. Zien hoe Ireen de schaatsster weer gewoon Ireen werd. Iedereen in de zaal herkende het direct. Het was het moment dat het hele verhaal van haar over mentaal herstel ineens ging leven.

Ook ik heb die strijd gekend. Jarenlang was ik onderweg naar een soort zelfgekozen waardigheid: pas als ik dit kan, dán ben ik een “topsporter”. Pas als ik dát bereik, dán mag ik mezelf een leraar noemen. En dus gaf ik alles. Vol overtuiging, met alles wat in mij zat.

Die drive heeft me veel gebracht. Meditatie leerde me iets wat ik nergens anders vond: dat je de rol pas écht los kunt laten als je hem volledig durft te dragen. Niet weglopen voor de druk, maar hem volledig durven voelen. Dan is er geen angst.

Herstel is voor mij nu: alles durven geven op het moment dat het gevraagd wordt. Je houdt niks achter en je speelt geen rol. En toch – tijdens de meditatie, later, in de stilte – komt er altijd weer iets voorbij om van te leren. En dat is goed.

Slot – De kracht van stilte

Fysiek en mentaal herstel gaan hand in hand. En meditatie is het enige dat ik ken dat beide processen tegelijk ondersteunt. Je verwerkt, je ontspant, je herstelt – van binnenuit.

Wil je het proberen? Neem contact op.

Niet omdat je moet presteren. Maar omdat herstel óók een vorm van trainen is. En de echte kampioen weet:

In stilte groeit kracht.

Schedule time with me